5 lat Porozumienia Paryskiego - nowe szanse czy stracone lata?
12 grudnia 2015 roku podczas szczytu klimatycznego w Paryżu prawie 190 państw podpisało pierwsze w historii uniwersalne porozumienie w dziedzinie klimatu. W dokumencie określono ogólnoświatowy plan działania, którego celem jest ograniczenie globalnego ocieplenia do wartości poniżej 2°C oraz dążenie do utrzymania go na poziomie 1,5°C.
Porozumienie Paryskie, ratyfikowane m.in. przez Unię Europejską, Chiny i Stany Zjednoczone, ma przede wszystkim na celu ograniczenie światowej emisji gazów cieplarnianych, jak również poprawę zdolności krajów do radzenia sobie ze skutkami zmian klimatu i udzielenie im wsparcia. Jako wkład w realizację celów porozumienia strony przedstawiły obszerne krajowe plany działania w dziedzinie klimatu.
Ogólnoświatowe zobowiązania
Rządy ustaliły, że będą zdawać sprawozdania o działaniach, jakie podejmują na rzecz klimatu i śledzić postępy w realizacji podjętych w ramach porozumienia zobowiązań przy pomocy systemu gwarantującego przejrzystość.
Sygnatariusze zobowiązali się także, że będą poprawiać zdolność społeczeństw do radzenia sobie ze skutkami zmian klimatu oraz udzielać krajom rozwijającym się stałego i zwiększonego wsparcia międzynarodowego, aby umożliwić im przystosowanie się do zmian klimatu. Ponadto w porozumieniu uznano ważną rolę różnego rodzaju zainteresowanych stron w przeciwdziałaniu zmianom klimatu, w tym między innymi rolę miast, władz niższego szczebla, społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego.
Czas na pierwsze podsumowania
Podsumowania pierwszych 5 lat Porozumienia Paryskiego są mocno ambiwalentne. Z jednej strony globalne emisje wzrosły z 53 miliardów ton CO2 w 2015 roku do 55 miliardów w 2020. Jednocześnie dokument zmienił dynamikę działań i stworzył warunki, dzięki którym z pewnością mamy do czynienia z przyspieszeniem na rynku rozwiązań nisko- i bezemisyjnych.
W nadchodzącym roku z niecierpliwością czekamy na ponowne dołączenie do porozumienia Stanów Zjednoczonych oraz wypatrujemy rozwiązań zgodnych z zasadami “zielonej odbudowy” po pandemii, zarówno na szczeblu decyzji państwowych jak i światowego biznesu.
